– Zielona Góra wraca na mapę Polskiej Sieci Bolidowej – Polish Fireball Network (PFN) – poinformowała Ewa Sapeńko, rzeczniczka prasowa Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Jak informuje rzeczniczka prasowa UZ Instytut Astronomii im. prof. Janusza Gila Uniwersytetu Zielonogórskiego (IA UZ) dokonał zakupu trzech wysokiej klasy kamer, które zostaną umieszczone w jednym z najwyższych punktów naszego miasta, na szczycie Wieży Braniborskiej.
Zielona Góra na mapie Polskiej Sieci Bolidowej. Są już kamery
– Instalacji dokonano w dniach 19-20 lutego 2022. Kamery obsługiwane zdalnie, będą monitorować praktycznie całe niebo w poszukiwaniu bolidów, czyli meteorów o jasności większej niż -4 mag (jasność Wenus to -4.6 mag). Prócz strony naukowej przedsięwzięcie ma na celu promocję astronomii w naszym regionie oraz zwiększenie aktywności studentów i uczniów szkół średnich – informuje E. Sapeńko.
Szansa dla młodych ludzi
IA UZ chce zaangażować młodych ludzi w obsługę sprzętu oraz analizę danych obserwacyjnych. – Projekt stworzy dużą szansę na rozwój zainteresowań oraz umiejętności technicznych i programistycznych. Jasno spalający się meteor w atmosferze Ziemi sam w sobie jest zjawiskiem imponującym oraz zwracającym uwagę każdej osoby. Poza ogólną fascynacją zjawiska te niosą również ze sobą wiele ważnych informacji – tłumaczy rzeczniczka UZ.
Czym są meteory
Uniwersytet Zielonogórski wyjaśnia, że meteory to tak naprawdę małe skaliste ciała pochodzenia kometarnego lub asteroidalnego, które orbitują w przestrzeni kosmicznej z prędkościami przekraczającymi 70 km/s. W szczególnych przypadkach może dojść do przecięcia orbity takiego obiektu z innym ciałem niebieskim, np. Ziemią. Interakcja z atmosferą powoduje gwałtowne spowolnienie meteoru i zamianę go w kulę ognia. Mały kometarny pył zwykle spala się i nigdy nie dociera na powierzchnię ziemi. Natomiast materiał asteroidy może być większy i, jeśli warunki są odpowiednie, może przetrwać w atmosferze i wylądować na ziemi jako meteoryt. – Spadki meteorów obserwowane za pomocą stacji bolidowych pomagają w ustaleniu interakcji ciała z atmosferą ziemską, jego zwalniania, jasności w zależności od obiektu oraz zmian masy podczas spadania – wyjaśnia E. Sapeńko. Obserwacja trajektorii atmosferycznej tych ciał pozwala obliczyć ich orbity, a jeśli obiekt nie spali się w całości i spadnie na ziemię, jest duża szansa na jego odnalezienie. – Taki meteoryt jest bezcennym źródłem informacji o Układzie Słonecznym, gdyż zachowuje historię swoich macierzystych ciał, dając nam wskazówki dotyczące formowania się i ewolucji ciał planetarnych w ciągu ostatnich 4,56 miliarda lat – wyjaśnia rzeczniczka UZ. Działalność stacji została wstrzymana we wrześniu 2010 roku ze względu na konieczną modernizację.
