– Spóźniłeś się z opłaceniem składek? Od nowego roku nie będzie to już przeszkodą w uzyskaniu zasiłku chorobowego. To nie koniec zmian w zasiłkach, jakie wejdą w życie od 1 stycznia 2022 r. Pozostałe dotyczą m.in. wysokości świadczeń i okresu ich pobierania – informuje Agata Muchowska i przedstawia zmiany.
Każdego roku do ZUS trafiało ponad 150 tys. wniosków o przywrócenie terminu płatności składek od przedsiębiorców, którzy spóźnili się z ich opłaceniem, a chcieli zachować prawo do zasiłku. Od nowego roku takie wnioski nie będą już potrzebne. Dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, czyli takie z którego korzystają m.in. przedsiębiorcy i osoby z nimi współpracujące, nie będzie już ustawało z powodu nieterminowego opłacenia składek. Innymi słowy, przedsiębiorcy będą mogli otrzymać świadczenia z ubezpieczenia chorobowego, również gdy opłacili składki po terminie.
Ponadto osoby, których niezdolność do pracy powstanie w okresie, gdy będą miały zaległości z tytułu składek powyżej 1 proc. minimalnego wynagrodzenia, będą mogły otrzymać świadczenia po spłacie zadłużenia. Prawo do tych świadczeń ulegnie jednak przedawnieniu, jeżeli zadłużenie nie zostanie uregulowane w ciągu 6 miesięcy. Natomiast zadłużenie wynoszące do 1 proc. minimalnego wynagrodzenia nie będzie już przeszkodą w wypłacie zasiłku.
Zmiany w wysokości zasiłku
Zasiłek chorobowy za czas pobytu w szpitalu będzie wyliczany na korzystniejszych zasadach. Obecnie jest on niższy od standardowej stawki procentowej i wynosi co do zasady 70 proc. podstawy wymiaru. Od nowego roku, miesięczny zasiłek chorobowy będzie przysługiwał w wysokości 80 proc. bez względu na to, czy dotyczy osoby hospitalizowanej czy przebywającej w domu.
Od 2022 roku podstawy wymiaru zasiłku nie będzie się obliczać na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków (bez względu na ich rodzaj) nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż miesiąc kalendarzowy. Dotychczas były to 3 miesiące kalendarzowe.
Korekty okresu zasiłkowego
Tzw. okres zasiłkowy wynosi standardowo 182 dni i określa łączny czas, przez który można pobierać zasiłek chorobowy. Do tego samego okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie nieprzerwane okresy niezdolności do pracy, nawet jeżeli była ona spowodowana różnymi przyczynami. W przypadku przerw w niezdolności do pracy, do okresu zasiłkowego wlicza się okres niezdolności do pracy przypadający przed przerwą, o ile jest ona spowodowana tą samą przyczyną, a przerwa nie przekracza 60 dni. Od stycznia nie będzie mieć znaczenia, jaka choroba była powodem niezdolności do pracy przed i po przerwie. Będzie ona liczona tak jednakowo, bez względu na to czy chodzi o te same czy różne choroby. Wyjątkiem będzie niezdolność do pracy przypadająca na czas ciąży. Do okresu zasiłkowego nie będą wliczane okresy niezdolności do pracy przypadające przed przerwą wynoszącą do 60 dni, jeżeli po przerwie niezdolność do pracy wystąpiła w trakcie ciąży.
Zasiłek po ustaniu zatrudnienia
Według nowych przepisów po ustaniu ubezpieczenia będzie można pobierać zasiłek chorobowy do 91 dni. Ta zasada nie będzie dotyczyła m.in. osób chorych na gruźlicę lub niezdolnych do pracy w okresie ciąży. Osoba, której wyczerpał się okres zasiłku, jak dotąd będzie mogła wystąpić o świadczenie rehabilitacyjne, które przysługuje maksymalnie przez 12 miesięcy, jeśli nadal ona, choruje, ale rokuje odzyskanie zdolności do pracy w wyniku dalszego leczenia lub rehabilitacji.
Macierzyński w razie śmierci pracodawcy
Prawo do zasiłku macierzyńskiego uzyskają kobiety, które urodziły dziecko po ustaniu zatrudnienia, ale ich ubezpieczenie zakończyło się w czasie ciąży z powodu śmierci pracodawcy. Dotychczas nie miały w takiej sytuacji prawa do zasiłku. Jeśli ubezpieczona była zatrudniona na umowę o pracę, a ta umowa wygasła z powodu śmierci pracodawcy, to do dnia porodu kobieta będzie otrzymywać zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.
Źródło: materiały prasowe ZUS
